Osteopatia jest uznanym systemem diagnostycznym i leczniczym zaliczanym do medycyny niekonwencjonalnej. Prekursorem medycyny osteopatycznej był amerykański lekarz Andrew Taylor Still, który w 1874 roku określił osteopatię jako formę udoskonalenia medycyny konwencjonalnej. Początkiem lat dziewięćdziesiątych XIX w. założył on pierwszą szkołę osteopatii. Amerykańskie ośrodki edukacji w zakresie osteopatii są do dzisiaj wiodącymi placówkami naukowymi kształcącymi specjalistów w tej dziedzinie. W Polsce pierwsza uczelnia kształcąca specjalistów w zakresie osteopatii, realizująca 5-letni program studiów powstała w 2003 roku, a obecnie funkcjonuje kilka szkół kształcących dyplomowanych osteopatów. Żeby zostać osteopatą, należy uzyskać tytuł lekarza medycyny lub fizjoterapeuty na 5-letnich studiach magisterskich. Następnym etapem są studia osteopatyczne, trwające pięć lat zakończone zdaniem egzaminu klinicznego i obroną pracy dyplomowej. Uprawnienia do wykonywania zawodu osteopaty uzyskuje się w wyniku zaawansowanego procesu wykształcenia medycznego dającego szerokie spojrzenie na schorzenia związane nie tylko z układem ruchu. Zawód osteopaty został wpisany do Polskiej Klasyfikacji Zawodów i Specjalności pod nr. 323010 na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 sierpnia 2014.
Czym zajmuje się dyplomowany osteopata?
Osteopata traktuje organizm ludzki jako całość, a zdrowie jako wynik niezmienionej równowagi oraz dobrostanu ciała i umysłu. Założeniem osteopatii jest teza, że schorzenia i przypadłości mają swoje odbicie w układzie kostno-mięśniowym, co wynika z wzajemnego powiązania wszystkich tkanek i narządów w organizmie. Szeroka wiedza z zakresu anatomii, fizjologii i biomechaniki pozwala dyplomowanemu osteopacie ocenić wpływ czynników fizycznych i psychicznych na powstanie dolegliwości. Mogą to być np. wzmożony i przewlekły stres.Za pomocą technik manualnych osteopata uwalnia napięcia kumulujące się w ciele pacjenta, przez co równoważy zaburzoną homeostazę organizmu. Podstawowe techniki to osteopatia parietalna wpływająca na funkcje układu ruchu, osteopatia wisceralna wpływająca na narządy wewnętrzne i osteopatia czaszkowo-krzyżowa wpływająca na funkcjonowanie struktur wewnątrz czaszki. Osteopata zajmuje się szerokim spektrum dolegliwości często wynikającymi z urazów sportowych, wad postawy, zmian zwyrodnieniowych oraz zaburzeń funkcjonowania narządów wewnętrznych. Najczęściej są to bóle kręgosłupa, bóle głowy, migreny, szumy uszne, przeciążenia tkanek miękkich i podobne dolegliwości.
Gdzie uzyskać pomoc dyplomowanego osteopaty?
W osteopatii czynności manualne terapeuty wpływają nie tylko na układ kostno-mięśniowy, ale również na układ nerwowy, krwionośny, limfatyczny oraz trzewny i oddechowy. Dlatego większość ośrodków zajmujących się prewencją i leczeniem urazów układu szkieletowo-mięśniowego korzysta z osiągnięć medycznych osteopatii. Na przykład w centrum medycyny sportowej Carolina Medical Center można uzyskać pomoc dyplomowanego Osteopaty, który uzyskał dyplom po ukończeniu 5-letniego szkolenia w międzynarodowej szkole Flanders International College of Osteopathy.
