Zmiany w obrębie dróg rodnych nigdy nie są pożądane i zdrowe, a ich zaniedbanie i ignorowanie może pogarszać sprawę. Najwięcej kobiet, bo aż jedna na cztery, ma problem z nadżerką. Czy nadżerka daje objawy? W jaki sposób można ją wykryć? Z tego tekstu dowiesz się, na co zwrócić uwagę i jak zdiagnozować nadżerkę, aby wdrożyć leczenie tak szybko, jak to możliwe.
Czym jest nadżerka?
Nadżerka to zmieniony fragment nabłonka błony śluzowej w pochwowej części szyjki macicy lub ubytek tej części tkanki (to dwa różne typy nadżerek: rzekoma i prawdziwa). Zmienione miejsce charakteryzuje się nierówną powierzchnią. O to, skąd się bierze nadżerka, zapytaliśmy ginekologa-położnika, dr Annę Kluz-Kowal.
Choć bezpośrednie przyczyny nadżerki nie są w 100% znane i pewne, udało się określić czynniki ryzyka. Na nadżerkę narażone są bardziej panie często zmieniające partnerów seksualnych, pacjentki po infekcjach i zapaleniach dróg rodnych, nosicielki wirusa opryszczki, osoby chore na kiłę. Przyczyna może być też czysto mechaniczna – naruszenie tkanki podczas penetracji również może prowadzić do wykształcenia się nadżerki.
Choć nadżerka sama w sobie nie jest groźna, jej objawy obniżają jakość życia, a zmiana nabiera z czasem charakteru nowotworowego. Wczesne wykrycie i wyleczenie nadżerki jest jedną z metod prewencji raka szyjki macicy.
Sprawdź, czy nie masz nadżerki
Co może wskazywać na nadżerkę? Początkowo – nic. Na samym początku nie daje ona objawów. Potem do symptomów zaliczają się: krwawienia po stosunku, bolesne podbrzusze i bóle dolnego odcinka pleców.
Diagnostyka jest stosunkowo prosta. Lekarz ginekolog jest w stanie zauważyć nadżerkę nawet w podstawowym stadium podczas rutynowego badania. Gdy dostrzeże zmianę mogącą być nadżerką, wykonuje cytologię, aby upewnić się co do charakteru komórek zmienionego nabłonka. Przeprowadza się też badanie kolposkopowe, podczas którego lekarz widzi tkanki w powiększeniu.
Wyróżnia się dwa główne rodzaje nadżerek. W zależności od tego, który z nich zostanie zdiagnozowany, wdraża się różne metody leczenia. Wyszczególnia się:
- nadżerkę prawdziwą,
- nadżerkę rzekomą.
Nadżerka prawdziwa to brak części tkanki. Przy nadżerce rzekomej w miejscu brakującej tkanki pojawia się inna, zmieniona. Ten drugi typ jest znacznie częstszy.
Współczesna ginekologia zna wiele skutecznych metod leczenia nadżerek. Dostosowuje się je do rodzaju i wielkości zmian, a także wieku i zdrowotnej historii pacjentki. W wielu przypadkach nadżerka cofa się samoistnie po wyeliminowaniu przyczyny (np. uregulowaniu gospodarki hormonalnej).